بین الطلوعین

اسوه حیا و عفت

زینب کبری سلام الله در خانه وحی و ولایت، از پدر و مادر معصوم به دنیا آمد و در آغوش نبوت، مهد امامت و ولایت و مرکز نزول وحی الهی نشو و نما نمود و از پستان یگانه مادر معصوم جهان هستی «فاطمه زهرا سلام الله » شیر خورد و از ابتدای شیرخوارگی در آغوش پرمهر مادر، عفت، حیا، شهامت و عطوفت را فرا گرفت و هم زمان با دوران شیرخوارگی در محضر بزرگترین استادان جهان انسانیت یعنی رسول اللّه صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السّلام و دو برادر بزرگوارش امام حسن علیه السّلام و امام حسین علیه السّلام تربیت یافت. در نتیجه، گمان نمی‏ رود که تا به حال هیچ دختری به آن تربیت بلند که زینب سلام الله در آن خانواده بزرگ به آن نایل گردید، رسیده باشد زینب کبری اکثر اوقات در کنار جد مهربانش رسول خدا بود، انس زینب سلام الله به رسول خداصلی الله علیه وآله و نیز محبّت حضرت به این دختر در وصف و بیان نمی‏ گنجد.

«یحیی مازنی» که از علمای بزرگ و راویان حدیث است، چنین نقل می‏ کند: مدت‏ها در مدینه، در همسایگی علی علیه السّلام در یک محلّه زندگی می‏ کردم. منزل من در کنار منزلی بود که «زینب» دختر علی علیه السّلام در آن‏جا سکونت داشت، حتی یک ‏بار هم، کسی حضرت زینب را ندید و صدای او را نشنید. او هرگاه می‏خواست به زیارت جدّ بزرگوارش برود، در دل شب می‏رفت، و در حالی که پدرش علی علیه السّلام در پیش و برادرانش حسن و حسین علیهما السلام در اطراف او بودند. وقتی هم به نزدیک قبر شریف رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم می‏ رسیدند، امیرالمؤمنین علیه السّلام شمع‏ های اطراف قبر را خاموش می‏ کرد. یک روز امام حسن علیه السّلام علّت این کار را سؤال کرد، حضرت فرمود: «اَخشی اَن یَنظُر اَحَد اِلی شَخصِ اُختِکَ زَینَبَ؛ از آن می‏ ترسم که کسی (در روشنی) خواهرت زینب را ببیند.»

دکتر «عائشه بنت الشاطی»، بانوی نویسنده و اهل تحقیق اهل سنّت، چنین می‏گوید: «زینب در آغاز جوانی چگونه بوده است؟ مراجع تاریخی از وصف رخساره زینب در این اوقات خودداری می‏کنند، زیرا که او در خانه و رو بسته زندگی می‏کرد. ما نمی‏ توانیم مگر از پشت پرده روی وی را بنگریم، ولی پس از گذشتن ده‏ ها سال از این تاریخ، زینب از خانه بیرون می آید و مصیبت جانگداز کربلا او را به ما نشان  می دهد. و کسی که او را به چشم دیده برای ما وصفش می‏کند و چنین می‏ گوید: چنان که طبری نقل کرده است: گویا می‏ بینم زنی را که مانند خورشید می‏ درخشید و با شتاب ازخیمه‏ گاه بیرون آمد.